A NIECH CIĘ CZAR PRYŚNIE!

Nowe na liście przywłaszczeń. Ulubione przekleństwo Michała Rusinka: „A niech cię czar pryśnie!” Cudne!
O tym, jak powstawała książeczka „Jak przeklinać. Poradnik dla dzieci” i o innych „Przekrętach pana Michała” w styczniowym Twoim Stylu.

 „360. Połączeni” Fernando Meirelles’a  – jak na to, że w niecałe dwie godziny byłam w pięciu miastach – od Londynu i Paryża, przez Wiedeń i Bratysławę, po Denver; jak na to, że opowiedziało się przez ten czas dziesięć powiązanych ze sobą, a jednak zupełnie osobnych historii, wyszłam z kina właściwie nieporuszona. Być może sprawił to sposób opowiadania, ale nie, są przecież takie przegadańce, które tłuką się echem w głowie jeszcze długo. Być może za dużo historii, żeby dotknąć naprawdę i mocno choć jednej z nich. Tak, powierzchowność to jest to, co nasuwa się przede wszystkim. Podobały mi się nieoczywistości, zaskakujące momenty, w których bohaterowie skręcali w zupełnie inną stronę niż się spodziewałam. Lubię myśleć o tym, jak się nawzajem warunkujemy i o milionach wariantów naszego bycia tutaj. Jedna decyzja, w prawo czy w lewo, jedna sekunda wcześniej czy później, jest taka scena w „Ciekawym przypadku Benjamina Buttona”, która pięknie to obrazuje.
I którą zapamiętałam tak, jak nie zapamiętam żadnej z wczorajszego filmu.

Panendoskop powinien być uznany za narzędzie tortur.
A niektórzy, wykształceni podobno ludzie, do listy szkoleń obowiązkowych powinni dopisać to z kultury osobistej. Z rozbudowanym modułem pt.: „Jak zachować się adekwatnie do sytuacji”.
To tyle w temacie wydarzeń ostatniego tygodnia.
I niech to wszystko moździerz utrze!